بگو اکنون در دیدگان کدامین ستاره جستجوگر نگاهت باشم
بگذار تا در فراغ تو بَدل به افسانه ای کهن شوم که در سینه پیران قبایل نهفته است ............یا
ترانه ای غمگین و مه آلود که در نیمه شبی بی ستاره از لبان مسافری خسته و سرگردان و
غریب به گوش می رسد.
*********************************
بیشتر از همه وقت
دشوارتر از همه جا احساس میکنم
که در این مثنوی بزرگ طبیعت مصراعی ناتمامم
بودنم انتظار یک بیت شدن است